De karmelieten danken hun naam aan de berg Karmel in Jeruzalem. Een groep kluizenaars verzamelde zich in de vroege jaren 1200 op de berg in het Heilige Land om naar God te zoeken, gemeenschap te vormen en pelgrims en kruisvaarders te helpen. In 1247 werden de karmelieten door de paus als bedelorde erkend. De regel van de karmelieten is gebaseerd op de teksten uit de bijbel. In de dertiende eeuw werden de monniken vanwege hun gestreepte mantel aangeduid als fratres barrati. Tijdens een kapittelvergadering in 1287 in het franse Montpellier werd besloten de gestreepte mantel te verruilen voor een witte mantel.

Ongeschoeide Karmelieten
Tegen het einde van de zestiende eeuw wordt de orde onderscheiden in de geschoeide (calceati) en ongeschoeide (discalceati) karmelieten. De geschoeide karmelieten staan voor een soepele regel, terwijl de ongeschoeide karmelieten een strenge richting op zijn gegaan. Ze dragen een bruine pij met om het middel een riem en daaroverheen een openvallende lange witte mantel met schouderstuk en kap.

Waarom maken geestlijken kaas?
De meeste kloosterorden zijn verantwoordelijk voor hun eigen levensonderhoud. Het produceren van voeding en drank voor eigen gebruik en om te verkopen is een manier om het klooster in stand te houden. Om dezelfde reden hebben sommige kloosters ook een boerderij en werd kaas een natuurlijk bijproduct van de melk van hun koeien.Van kloosters wordt ook gezegd dat ze trots zijn op hun gastvrijheid, en niets zegt beter “welkom” als het serveren van ambachtelijke kaas, met een glas bier of wijn!